راستی که چه حال خوبی دارد درست سال نو و فصل نو، پایت را بگذاری به ماهی که بهترین ماه دنیاست.
راستی که چه حال خوبی دارد درست سال نو و فصل نو، پایت را بگذاری به ماهی که بهترین ماه دنیاست و تو مهمان ویژه‌ی این مهمانی آسمانی و باشکوه باشی.
واقعا که روزه‌اولی بودن حس نابی است که درست لحظه‌ی اذان در رگ‌هایت به تپش درمی‌آید. انگار مثل گل شکفته می‌شوی. انگار عزیزترین و نزدیک‌ترین محبوبت تو را به نام کوچکت صدا می‌زند و تو به او سلام می‌کنی.
حالا تو به سن تکلیف رسیده‌ای و خدا به تو می‌بالد. چه به‌یادماندنی و خاطره‌ساز است این افطار‌ها و سحرها با خدا. به همین مناسبت، به سراغ چند نوجوان روزه‌اولی رفته‌ایم تا نظرشان را درباره‌ی روزه و آثار روزه‌داری بدانیم:
حال سفره‌ی افطار و صدای ربنا
امیرمهدی فلاح درباره‌ی احساسش از اینکه مکلف به روزه‌داری شده است می‌گوید اگرچه امسال مکلف شده اما سال‌های گذشته هم روزهایی را روزه می‌گرفته است تا با سختی‌های زندگی فقیران آشنا شود.
این نوجوان روزه‌اولی فلسفه‌ی وجودی روزه را امتحانی از سوی خدا می‌داند که می‌خواهد ببیند کدام بندگانش مشقت‌ها و سختی‌های روزه را برای فرمانبرداری اوتحمل می‌کنند.
امیرمهدی فلاح عاشق سفره‌ی رنگارنگ افطاری و صدای دعای «ربنا» است که در خانه می‌پیچد.
او می‌گوید به دلیل نزدیکی خانه به مسجد، معمولا شب‌های احیا را در مسجد مشغول دعا و نماز می‌شود.
او درباره‌ی فایده شب‌های احیا عقیده دارد که از تحول خود و دیگران ناامید نباشیم. این دانش‌آموز پانزده‌ساله به نوجوانان هم‌سن‌وسال خود می‌گوید: «سعی کنید حس معنوی و مذهبی خود در رمضان را در همه ماه‌های سال رعایت کنید تا عاقبت‌بخیر شوید.»
سعادت نصیبم شده است
یاشار قاسم‌زاده که امسال به سن تکلیف روزه گرفتن رسیده است، درباره‌ی احساسش در این ماه می‌گوید: «احساس بسیار خوبی دارم که این سعادت نصیبم شده است.»
او در پاسخ به این سؤال ما که آیا قبل از سن تکلیف تجربه‌ی روزه‌داری دارد یا خیر ادامه می‌دهد: «بله، سال گذشته خیلی دوست داشتم روزه بگیرم و روزهایی را روزه گرفتم تا هم تجربه به دست بیاورم و هم به خدا نزدیک‌تر شوم.»
از نظر این دانش‌آموز کلاس‌نهمی، روزه‌داری حسی متفاوت دارد که علاوه بر احساس آرامش خاص در دل، در لحظه‌لحظه‌ی روزه‌داری حضور و لطف خدا را در کنار خود احساس می‌کنیم. تأثیر روزه این است که انسان متعهد و مسئولیت‌پذیرتری می‌شویم.
با خدا حرف زدن را دوست دارم
یاشار درباره‌ی اینکه کدام بخش ماه رمضان را از بقیه بیشتر دوست دارد می‌گوید: «روزه خیلی خوب است اما من با خدا حرف زدن را دوست دارم.
فکر می‌کنم وقتی روزه‌ام، بیشتر با خدا راز و نیاز می‌کنم. از خدا می‌خواهم که بنده‌ی خوبی باشم و برای سلامتی دیگران و خانواده‌ام دعا می‌کنم.
جمع شدن خانواده در کنار سفره‌ی افطاری و سحری، نماز خواندن و قرآن خواندن باهم و صله رحم در ماه رمضان را از همه بیشتر دوست دارم.
یاشار درباره‌ی اینکه شب‌های احیا را در خانه‌اند یا مسجد ادامه می‌دهد: «معمولا از بچگی با پدر و مادرم شب احیا را در مسجد بیدار بودم و از اینکه تا صبح بیدار بودم و دعا‌ها را با بقیه‌ی مردم زمزمه می‌کردم لذت می‌بردم.»
به نظر یاشار، راز آفرینش ماه رمضان این است که خدا می‌خواسته است به ما بگوید همیشه در رحمت و مغفرتش به روی بندگان باز است و همیشه به یاد نیازمندان و گرسنگان باشیم و اگر به نیازمندان کمک کنیم، خدا هم در همهی کارها به ما کمک می‌کند.
درک قرص ماه کامل
پارسا نوروزی یکی دیگر از نوجوان‌های روزه‌اولی است. او درباره‌ی ماه رمضان می‌گوید: «احساس می‌کنم خدا از الان یک حساب دیگری روی من باز کرده است و من را یک بنده عاقل و بالغ می‌بیند.»
این نوجوان پانزده‌ساله که قبل از مکلف شدنش طعم روزه‌ی واجب را چشیده است، درباره طعم این تجربه ادامه می‌دهد: «اندکی با سختی همراه بود ولی طعم شیرین بندگی بود که با تمام وجود حس می‌کردم.
از طرفی، روزه باعث شد به جهان پیرامونم جور دیگری نگاه کنم. یک حس معنوی خالص که در واقع مخصوص ماه رمضان است.»
پارسا عقیده دارد: «فلسفه‌ی روزه گرفتن درک حال کسانی است که شاید دیدن قرص ماه کامل، برایشان نشانگر نان و درد گرسنگی باشد.»
می‌گوید: «من سعی می‌کنم طلبکارانه راز و نیاز نکنم. جز دعا‌های معمول (طلب بخشش و عافیت، شفای مریضان، فرج منجی عالم حضرت مهدی(عج) و...) با خدا درددل کنم. پروردگار، خودش، فرموده است: «آیا خداوند برای بنده‌اش کافی نیست؟»
یکی از خواسته‌های خدا مهربانی به همنوعان است
پارسا نوروزی با اشاره به اینکه ۲۴ شب از ماه رمضان گذشته است و شب‌های عزیز قدر را پشت سر گذاشته‌ایم، ادامه می‌دهد: «سعی کردم دست‌کم یک شب را در حرم امام رضا (ع) احیا کنم، اما به نظرم شب قدر شبی است که در‌های رحمت کل آسمان به روی بندگان باز می‌شود. فرقی نمی‌کند در خانه باشی یا در حرم معصومین (ع). هرجا که باشی خدا می‌بیند و گوش می‌دهد.»
این نوجوان روزه‌اولی درباره‌ی زیباترین تصویر ماه رمضان که دیده است می‌گوید: «سراسر ماه رمضان، زیبایی ست اما این حرکت دسته‌جمعی مسلمین به سوی میهمانی عظیم الهی، یکی از زیباترین مناظر خلقت است.
بیایید این ماه رمضان با همهی وجود مهربان باشیم. به‌یقین یکی از خواسته‌های خداوند از بشر مهرورزی بی‌چون‌وچرا به همنوعان است.»
خادم افتخاری مسجد از خدا چه می‌خواهد؟
علی زارعی یکی دیگر از نوجوانان روزه‌اولی است. او درباره‌ی حس خود در ماه مبارک رمضان می‌گوید: «احساس می‌کنم از نظر روحی و معنوی کامل شده‌ام.»
او باور دارد که روزه مثل یک سپر دفاعی در برابر کارهای اشتباه ما عمل می‌کند. یعنی روزه گرفتن یک جور بازدارنده از گناه است. از لحاظ جسمی نیز روزه باعث سلامتی بدن می‌شود و از لحاظ روانی ما را به انجام واجبات تشویق می‌کند.
این خادم افتخاری مسجد درباره‌ی اینکه در راز و نیازهایش با خدا چه خواسته‌ای را بیشتر به زبان می‌آورد ادامه می‌دهد: «از خدا می‌خواهم توانمندی لازم را برای انجام کارهای خوب به من عطا کند.»
علی زارع درباره‌ی فلسفه روزه عقیده دارد خدا می‌خواهد به ما بگوید که درک کردن خالی فقرا عمل کاملی نیست و باید به کمک آن‌ها هم بشتابیم.
این نوجوان پانزده‌ساله می‌گوید: «شب‌های احیا را به دلیل مناظر معنوی‌اش از همه بیشتر دوست دارم چون مردم در شب قدر گوشه‌ای می‌نشیند و با خدای خود راز و نیاز می‌کنند. این خیلی زیباست!»